Με κάνα δυο κοιτάγματα στα πεταχτά
κει που η χρονιά κυλούσε ομαλά
την ξαναπάτησα μαζί σου τελικά
εξαρτήθηκα ξανά απ'την δικιά σου την καρδιά..
Στης αγάπης σου τα δίκτυα παγιδεύτηκα
κι όμως είσαι ό,τι ονειρεύτηκα,
όσο και να το απαρνούμαι
σ'ένα ψέμα θα οδηγούμαι
αφού θαρρώ πως είσαι τ'άλλο μου μισό!!!
Μπορεί να μου κάνεις τον ντροπαλό
τον δήθεν άντρα ουτοπικό
κι ενώ είσαι boy γοητευτικό
στα μέτρα μου ταιριαστό
δεν μιλάς δεν λαλάς
κι όλο κρυφοκοιτάς.
Πόσο ν'αντέξω σε τούτη την σιωπή
αφού μου'χεις γίνει εμμονή...
Της καρδιάς μου το κλειδί
το'χεις βρει αποκλειστικά Εσύ!
Γι'αυτό,αγάπη μου, μην αργείς
την Ζωή Μας καθυστερείς.. <3
